ÖĞRETİM GÖREVLİSİ ZEYNEP FAKİRULLAHOĞLU
AĞRI İBRAHİM ÇEÇEN ÜNİVERSİTESİ/MESLEK YÜKSEKOKULU/MUHASEBE VE VERGİ BÖLÜMÜ/MUHASEBE VE VERGİ UYGULAMALARI PR. / Sosyal-Beşeri ve İdari Bilimler Temel Alanı Maliye Mali Hukuk
Birlikte çalıştığı kişiler Proje Konusu
Her geçen yıl artan sıklığı ile ciddi bir toplumsal sağlık sorunu haline gelen diyabetikretinopatinin erken tanı ve tedavisi görme prognozu için hayati öneme sahiptir. Rutinde diyabetikretinopati tanı, izlem ve tedavi yanıtının değerlendirilmesinde intravenöz kontrast maddeverilerek çekilen Fundus Floresein Anjiografi (FFA) tetkiki altın standart olarak kabul edilir.FFA’xxnın olası yan etkilerinin bulunması her diyabetik hastada yapılmasını sınırlamaktadır. OptikKoherens Tomografi Anjiyografi (OKTA) yöntemi ise son yıllarda gelişmekte olan, çekimisırasında ilaç verilmediği için her gün kullanıma uygun girişimsel olmayan yeni bir tanıyöntemidir. Retinal ve koroidal vasküler yapıları katmanlara ayırarak mikrovasküler patolojisini ve maküla iskemisininin genişliğini hassas ve kısa sürede ayrıntılı olarak gösterebilmesi hasta veoftalmolog için bir avantajdır. Bizim bu çalışmadaki amacımız diyabetik retinopati tanılıhastalarda kontrast madde verilmeksizin non invaziv bir yöntem olan optik koherens tomografianjiyografi ile hastalığın prognozunu, tedavi gerekliliğini ve uygulanacak tedaviyle yanıt alınıpalınamayacağını ön görebilmek amaçlanmaktadır.
Proje Konusu
Purpose. To evaluate the clinical and diagnostic characteristics of patients with newly diagnosed diabetic macular edema (DME) in Turkey in a real-life setting. Methods. A total of 945 consecutive patients (mean (SD) age: 61.3 (9.9) years, 55.2 male) with newly diagnosed DME were included. Data on patient demographics, comorbidities, ocular history, ophthalmic examination findings including type of DME, central macular thickness (CMT) via time domain (TD) and spectral domain (SD) optical coherence tomography (OCT), and planned treatments were recorded. Results. OCT (98.8) and fundoscopy (92.9) were the two most common diagnostic methods. Diffuse and focal DMEs were detected in 39.2 and 36.9 of cases, respectively. Laser photocoagulation (32.1) and antivascular endothelial growth factors (anti-VEGF 31.8) were the most commonly planned treatments. The median CMT in the right eye was significantly greater in untreated than in treated patients [376.5 μm (range: 160–840) versus 342 μm (range: 146–999) (p = 0 002)] and in the left eye [370 μm (range: 201–780) versus 329 μm (range: 148–999) (p 0 001)]. Conclusions. This study is the first large-scale real-life registry of DME patients in Turkey. SD-OCT and fundoscopy were the most common diagnostic methods. Laser photocoagulation and anti-VEGF therapy were the most common treatments.
Proje Konusu
The purpose of the study was to compare 2 treatment regimens for patients suffering from choroidal neovascularisation secondary to age-related macular degeneration (AMD). The first treatment regimen was the approved AMD treatment of 1 injection each month for 3 months and than re-treatment of patients who have a visual loss of more than 5 letters with monthly control (Treat and Observe). The second treatment regimen was 1 injection each month for 3 months and than extending the control period if the macula is dry during the monthly control (Treat and Extend). If the ”Treat and Extend” regimen is found effective and safe, the number of ranibizumab injections, the number of patient visits, the risk of adverse events due to the intravitreal injections, and policlinic occupation number could all be reduced.
Proje Konusu
Keratokonus, korneanın lokalize incelmesi ve dikleşmesi ile seyreden, görmenin gözlük iledüzeltilemediği ilerleyici görme kaybı yaratan dejeneratif bir kornea hastalığıdır. Vitamin B12,folat(B9) ve riboflavin(B2) homosisteinin metiyonine remetilasyonunda görev almaktadır.Çalışmamızın amacı protein sentezi basamaklarında yer alan amino asit metabolizmasınaindirekt etkisi olan vitamin B12 , folat(B9), riboflavin(B2) ve bu vitaminlerin eksikliğine bağlıolarak artmış homosistein kan düzeylerinin keratokonus gelişimi ve hastalığın şiddeti ile ilişkisiniaraştırmaktır. Böylece bu vitaminlerin keratokonus hastalığının patogenezindeki yeri saptanarakhastalığın gelişiminin engellenmesi ve/veya tedavisindeki rolü gösterilmiş olacaktır.